مقایسه دیدگاه دانشجویان و مربیان دانشگاه علوم پزشکی قم در مورد محیط آموزش بالینی

زمینه و هد ف: یادگیری دانشجویان در محیط آموزش بالینی، بخش اساسی برنامه‌های آموزشی را تشکیل می‌دهد. این مطالعه با هدف مقایسه دیدگاه دانشجویان و مربیان دانشکده‌های پیراپزشکی، پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی قم نسبت به وضعیت محیط آموزش بالینی در سال 1391صورت گرفت. روش بررسی : این مطالعه به روش توصیفی- تحلیلی روی 154 دانشجوی پرستاری و مامایی، اتاق عمل و هوشبری ترم پنجم به بالا که در دانشکده‌های فوق مشغول گذراندن کارآموزی بودند و 18 نفر از مربیان انجام شد. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌ای مشتمل بر 22 سؤال در 4 حیطه کلی (فرصت یادگیری، حمایت از یادگیری، امکانات محیطی و ارتباط مربی با دانشجو) صورت گرفت. یافته‌ها: در بُعد نحوه ارتباط مربی با دانشجویان، فرصت یادگیری در بیمارستان، حمایت از یادگیری دانشجویان و دیدگاه کلی بین نظرات دانشجویان و مربیان، تفاوت معنی‌داری وجود داشت. همچنین مربیان دیدگاه مطلوب‌تری نسبت به دانشجویان داشتند (05/0(p<، ولی در بُعد امکانات محیطی بیمارستان، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (999/0(p=. نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه ، آشنایی با دیدگاه‌های مربیان و دانشجویان و بررسی شباهت و تفاوت‌های این نظرات می‌تواند در برنامه‌ریزی برای بهبود کیفیت محیط آموزشی بالینی مؤثر باشد. کلید واژه‌ها : دیدگاه؛ آموزش پرستاری؛ دانشجویان؛ دانشجویان پرستاری؛ محیط آموزش بالینی؛ دانشگاهیان.